Soms denk je bij voorbaat bij een wedstrijd al dat je geen schijn van kans hebt en ga je tegen beter weten tóch het veld in als korfbalteam. Dat gevoel bekroop de E2 ook op zaterdag morgen toen er als voorbereiding een figuurlijke blik op de stand werd geworpen (immers: een letterlijke blik op de stand zou de telefoon van één der ouders verruïneerd hebben). Na tien wedstrijden hadden de strijders van DES E2 11 punten weten te verzamelen, de tegenstander Valto reeds 17. En dat terwijl de derde positie op de ranglijst verdedigd diende te worden met ONDO slechts één punt achterstand. Een zware taak waar onze jeugd voor stond.
Er werd al gespeculeerd. Wat zou er gebeuren als we vandaag zouden verliezen en volgende week zouden winnen? Tja, dan zou er nóg geen zekerheid zijn. En de vorige wedstrijd was ook met 3-5 verloren, en dat was nog wel thuis. Een klein beetje geïntimideerd begonnen de meiden en jongen aan de peptalk van trainsters Suzan en Megan. Met de laatste instructies van deze toppers van trainers begon DES E2 aan de wedstrijd.
Als een stel hongerige tijgers die dagen niet gegeten hebben en zich eindelijk, éindelijk tegoed kunnen doen aan een feestmaal werd Valto na het startsignaal bij de strot gegrepen. Met mooie molentjes, prachtige passes en aantrekkelijke aanvallen werd Valto compléét onder druk gezet en de éne na de andere schotpoging werd ondernomen. Helaas stond het vizier nog niet helemaal op scherp (of Valto had een engeltje op de korf zitten zo u wilt) maar de bal ging er nog maar niet in. Tot na enkele minuten Noortje de ban wist te breken en de 0-1 op het bord wist te zetten met een werkelijk schitterend schot.
De honger was nog niet gestild, de dames en heer bleven doorgaan met het onder schot nemen van de korf van Valto dat niet meer wist waar ze het moesten zoeken. Één keer in het eerste kwart wist Valto echter de korf van onze E2 onder schot te nemen, één keer aan het einde van het kwart. En waar een 0-4 of 0-5 stand gezien het spelbeeld op het bord had kunnen staan liet het 1-1 zien.
Maar hoewel klein van stuk laat je je niet door zo’n tegenvaller uit het veld slaan. En wetende dat vooraf werd ingeschat dat de tegenstander een maat te groot leek te zijn maar in de praktijk alle hoeken van het veld te zien kreeg in de eigen Lierse zaal, bleef onze E2 doorgaan met doorloopjes, vloeiende aanvallen en het snel verplaatsen van het spel van de éne naar de andere kant. Met in het tweede kwart Josje als loepzuiver eindstation om het scorebord een beter beeld van de wedstrijd te laten weergeven. Binnen vier minuten scoorde zij de 1-2, de 1-3 én de 1-4. De aanwezigheid van haar moeder gaf vleugels (hoewel zij alle drie de doelpunten niet had gezien omdat ze bij de 1-2 nog niet in de zaal was, bij de 1-3 haar spullen aan het neerleggen was en bij de 1-4 in de team Whatsapp aan het kijken was hoe de wedstrijd tot dan toe was verlopen). Valto snakte naar de rust en zo geschiedde ook.
Lachende gezichten gingen naar de kant om de eerste helft te bespreken met de trainsters. En in de rust werd klaarblijkelijk niet alleen de eerste helft besproken maar werd er ook een tactisch meesterplan bedacht…
De tweede helft begon en één der Dessers begon met een schot op de eigen korf. Klaarblijkelijk was dit gepland om verwarring te zaaien bij de tegenstander. Dit resulteerde dan ook in het gewenste vervolg, namelijk dat een speelster van Valto vervolgens háár eigen korf onder schot nam. En waar alle Valto speelsters en trainsters hard begonnen te roepen dat ze toch aan de andere kant moest proberen te scoren was er één Desser die oplette en de rebound van de Valtospeelster wél raak schoot; 1-5 door Anouk.
Als je in controle bent en de tegenstander zó kunt domineren, dan kun je het ook veroorloven om de teugels iets te laten vieren als ware het een huisdier dat beloond wordt voor goed gedrag. Na een mooi schot van Valto werd het dan ook 2-5 en door een benutte strafworp uit een zéér zwaar bestrafte actie werd het zelfs 3-5 als eindstand van Q3. Want om de wedstrijd leuk te houden moet je de tegenstander soms laten spartelen zoals een kat met een muis kan spelen.
Q4 begon met een mooie doorloop die door Juliëtte knap werd afgemaakt: 3-6 dus. En dan krijg je wéér dat spelen met de tegenstander waardoor het 4-6 kon worden. Maar dan besluit DES nog even door te gaan met Domineren en Scoren en mag Anouk de 4-7 in de korf leggen om vervolgens ook de 4-8 te scoren. Dat Valto nog een 5-8 mag weten te maken mag de pret niet drukken; de buit is binnen en de groei van het team is goed te zien!
O ja, de strafballen werden ook gewonnen met 1-2. Tevreden keerde onze held en heldinnen naar huis om na te genieten van het uitstekende spel en de mooie score. En ONDO? Dat blijkt verloren te hebben waardoor de derde plaats niet meer in gevaar kan komen en vast staat. Een mooi resultaat voor een team dan aan het begin van het zaalseizoen haar eerste (!!) wedstrijd pas speelde. Dat belooft nog wat voor het komende veldseizoen en de toekomst bij DES!
Gefeliciteerd toppers!
